ZAMAN TÜNELİ

Her ihtimalde yaşamayı seven her zaman bir umut vardır ''yaşamak'' diyen ben bazen şu çağda yaşadığıma memnun olmuyorum..

Herşeyin sentetik olduğu bir dönemde gerçeklik payı bulduğum şeyler çok az kaldı..Bugün market rafında bana bakan organik (!) fındıkların gerçekten organik olup olmadığı konusunda kendimi uzun uzun düşünürken yakaladığımda anladım bunu...Emin olmadığım bir çok şey vardı..
Aslında şaşırmak değilde niye böyle tavrıydı bendeki? Malum ülkemizde beyaz peynire kireç,kırmızı bibere kiremit katılırken buna şaşırmak ütopik değildi ..İnsanlar kendi çıkarları için herşeyi yapabilirlerdi bu diğer insanların tek varlıkları sağlıklarıyla oynamak olsa bile...Gerekçe aynıydı maddi yoksunluk..Tabii ki bu örnekler diğerlerine göre en masumlarından.Bilmediğimiz neler oluyor kimbilir olanları yine '' bilmediğimiz'' kategorisine almak istiyorum...

Bir de eskileri düşünüyorum benim eskim ne kadar eski tartışılır tabii..Duyumsadığım eskileri özlemle anlıyorum sadece... Yanlızca gıda da değil toplumun her konumunda bir güven söz konusu olduğu çooook eski yıllardan bahsediyorum...İnsanların birbirlerinin kişisel haklarını koruduğu,saygıya,sevgiye sadık kalındığı,hatır sormanın yardımlaşmanın fazlaca olduğu bir şeylerden korkulduğu (inanç yada kanun) o güzel yıllar..
Nerde ki şimdi o insanlar, onların torunları değil miyiz? Genetik denen yapı benzerliği kanserle,tansiyonla sıçradı da bi tek insanlık hücrelerimizle mi oynamadı?Bugün bir daha o yıllarda yaşamak istedim ve bugün yine yakalandım insanlık hastalığına hemde bunu herkese bulaştırmak isteyerek...

***************

Soruyordum kendime
Neden bu dünya böyle diye
Ne zaman akıtıldı bu zehir
İçimize hem de ta en derine
Cevabı basitti belki
Zaman değildi suçlu sanki
Asıl olan yanıt
Zamanı nasıl geçirdiğimizde gizli.... IRMAK